คงไม่ต้องบอกนะว่าโต้งเป็นที่รักของบ้านเราทุกคน วันที่ 31 กค. 2535
ต้อยติ่งโทรมาบอกว่ามีรายชื่อโต้งอยู่ในเครื่องบินลำนั้นด้วย
มาม้าและพวกเราทุกคนได้แต่นั่งใจจดใจจ่อ รอฟังข่าวด้วยความเป็นห่วง หนูภาสชวนพวกเรา
และพี่จิ๋มซึ่งพอดีอยู่บ้านเราพอดี ไปสวดมนต์ ภาวนาขอให้โต้งไม่เป็นไรพอพวกเราทราบข่าว พวกเราตกใจมาก โดยเฉพาะหนูนัน ตอนที่เราโทรทางไกลไปบอก
หนูนันร้องไห้โฮเลย วันพุธมาม้านิมนต์พระมาเพื่อจะได้จัดสังฆทานให้โต้ง
เราเชิญคุณแม่และน้องของโต้งมาด้วย
พี่ลิตกำชับว่า ให้เราซื้อหนังไก่ที่ร้านทิปทอปมาถวายพระด้วยเพราะโต้งชอบทานมาก
วันนั้นพระฉันไก่มากเลย ทั้งพี่นัน หญิง นก พี่ลี
และเพื่อนโต้งที่ทราบข่าวก็มาช่วยงานกัน ทำบุญให้โต้งด้วยนะตั้งแต่วันที่พี่ลิตพาโต้งมาให้รู้จักพวกเรา ตอนโต้งอยู่ ป.7
โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน มาจนถึงเดี๋ยวนี้
พวกเรายังไม่เคยได้ยินว่าใครเกลียดโต้งเลย มีแต่คนรักโต้งทั้งนั้นเลย
พวกเราเชื่อว่าคนดีอย่างโต้งต้องได้ไปอยู่ที่ดีแน่
เรารักโต้งทุกคน
จากครอบครัว ชาญ~พวงรัตน์ กรศรีทิพา ตา นัท ลิต พี นัน วี ภาส...
ป.ล. โต้งเพื่อนรัก ผมคิดถึงคุณ จาก ชลิต
